NIC nr 6 - 22 lipca 2007 w WPKiW Chorzów - wyniki

ROZMOWY NA TEN TEMAT TU.
FOTKI TU

Lp. Nr startowy Imię i nazwisko W Y N I K I

Maraton

1. 16 Ireneusz Czapiga 03:17:22

2. 18 Jerzy Wyka 03:24:35 – Jerzy - jak poprzednio - po przebiegnięciu maratony, cały dystans pokonał po raz drugi na rolkach, łączny czas : 05:54:16.

3. 7 Mariusz Ciesiński 03:44:55

4. 14 Edward Dudek 03:45:48

5. 30 Łukasz Aksamit 03:57:49

6. 21 Leszek Naziemiec 04:09:48

7. 5 Stanisław Gemza 04:14:28

8. 4 Andrzej Bambynek 04:19:07

9. 15 Jan Ficoń 04:22:52

10. 35 Jarosław Noszczyk 04:25:39

11. 27 Daria Naziemiec 04:37:55

12. 24 Aleksy Szablicki 04:44:40

13. 33 Franciszek Pendolski 04:45:49

14. 20 Edward Moskal 05:02:24

15. 19 Czesław Wizner 05:17:50

16. 2 Marek Malisz 05:21:38

17. 6 Barbara Gil 06:26:40

Wyniki osób które ukończyły pięć okrążeń - dystans : 30695

18. 23 Marek Ciszyński 02:41:15

19. 22 Jarosław Cholewa 02:50:19

20. 45 Artur Kubica 02:56:43

21. 48 Adam Żwirowicz 03;08:01

22. 3 Tomasz Nowak 03:50:52

Wyniki osób które ukończyły cztery okrążenia - dystans : 24495

23. 17 Andrzej Piecha 02:14:37

24. 13 Bożena Niewiadomy 02:25:32

25. 44 Tadeusz Multan 02:44:29

26. 10 Karolina Wilczyńska 03:33:41

27. 11 Radosław Miler 03:33:41

Wyniki osób które ukończyły trzy okrążenia - dystans : 19195

28. 34 Adam Jagieła 01:14:52

29. 29 Jaromir Zarodny 01:34:11

30. 8 Edward Tyka 01:42:25

31. 9 Jan Noworzy 01;42:25

32. 37 Andrzej Łogiewa 02:05:42

33. 41 Piotr Lampart 02:06:50

34. 46 Ewa Lampa 02:09:43

35. 32 Tomasz Pecka 02:09:43

36. 25 Leszek Rylski 02:12:40

37. 47 Marian Wybrańczyk 02:24:51

38. 42 Marcin Niedźwiecki 02:46:43

Wyniki osób które ukończyły dwa okrążenia - dystans : 13445

39. 26 Tomasz Rylski 01:04:05

40. 36 Piotr Noszczyk 01:09:16

41. 31 Przemysław Przybyła 01:13:51

42. 38 Marek Kubista 01:14:44

44. 40 Patrycja Lampart 01:20:19

45. 12 Sebastian Banaszek 01:25:25

46. 39 Ewa Przybyła 01:27:19

47. 43 Anna Parcz 01:36:59

Wyniki osób które ukończyły jedno okrążenie- dystans : 7695

48 1 Judyta Ciesińska 00:42:35

XIV Imieliński Cross Ekologiczny - relacja Joela

”Och jak skrzypią trącając się czubami sosny

Wiatr z południa przeciąga swój lament żałosny
I słychać sponad rzeki w tryumfalnym chórze
Śmiechy elfów na wietrze puzony w wichurze [..]”

Najlepsze imprezy są te, których nie planujemy… w tym przypadku ten slogan znalazł swoje potwierdzenie. W piątek wieczorem w czasie odpoczynku wśród drzewek i krzaczków na działeczce (w miłym gronie) Adam Jagieła rzucił mimochodem, że w sobotę startuje w Imielinie. Zupełnie spontanicznie zaproponowałem mu swoje towarzystwo..w końcu nie byłem jeszcze w tamtej okolicy a, że w Żylinie, ( w której byliśmy w Darią i Leszkiem właśnie w piątek..) przebiegłem tylko półmaraton, to 20 km wydawało się idealnym uzupełnieniem przebiegniętego kilometrarza tygodniowego. Jak postanowiliśmy tak też zrobiliśmy – w sobotę przed 15.00 zameldowaliśmy się w biurze zawodów, które mieściło się na kameralnym stadionie LKS Pogoń. Na płycie stadionu przygrywała orkiestra, dzieciaki skakały na trampolinie, biegacze wypatrywali znanych sobie rywali i oceniali szansę… Do chwili startu niebo, co jakiś czas pokrywał chmury, ale silny wiatry przegonił i słoneczko zakrólowało nad trasą. Parę minut po 16.00 sędzia zawodów wystrzelił z zabytkowego rewolweru dając znak do startu – kilkuminutowe opóźnienie było spowodowane krótkim przywitaniem wygłoszonym przez burmistrza, księdza i inny oficjeli. Na starcie (według informacji ogłoszonej tuż przez startem) stanęło 140 biegaczy. Bieg zaczynał się okrążeniem płyty stadionu (nawierzchnia trawiasta) i potem w świat…..Wszyscy szybkobiegacze wystrzelili jak z procy i pomknęli niczym strzały do przodu. Początek trasy przebiegał po asfalcie – właściwie bez niespodzianek. Okolica zadbana, widoczki przyjemne dla oka. Gdzieniegdzie grupki mieszkańców dopingujące biegaczy. Jako, że znacznie odstaję od czołówki – nie to, co Adam, który zachowywał się jak ślimak na motorku i nawet nie widziałem jego pleców - więc biegnąc z szybkością około 4:30 na kilometr zwiedzałem sobie okolicę. Trasa lekko pofałdowana – żadnych dużych wzniesień czy innych niespodzianek. Około 10 kilometra zacząłem odczuwać lekko start w Żylinie, ale chwilowe osłabienie szybko minęło. Miej więcej właśnie wtedy trasa biegu skręcała na ścieżkę ? drogę ? ułożoną z płyt betonowych. Po chwili naszym oczom ukazał się zbiornik wodny, wokół którego toczyła się dalsza rywalizacja. Po wybiegnięciu z lasku na otwartą przestrzeń prawie uniosło mnie w powietrze. Wiatr szalał niesamowicie i to oczywiście prosto w twarz. To nieco utrudniło zmagania – nie dość, że trzeba było dostosować krok do wielkości płyt to jeszcze trzeba było walczyć z przeciwnymi, mocnymi podmuchami. Na jeziorku spora grupka pływała na deskach ze skrzydłami – ojj ci to śmigali, pewno wcale nie martwiąc się mocnymi powiewami. Parę razy miałem wrażenie, że za chwile uniosę się w powietrze i chyba tylko świadomość, że poleciałbym wtedy do tyłu, a nie do przodu pozwoliła mi na utrzymaniu się na powierzchni ziemi. Po kilku kilometrach wbiegliśmy ponownie na asfaltową drogę, co nieco pozwoliła na odpoczynek on ciągłego uważania na długość kroku. Pomimo, że nieco oddaliliśmy się od zbiornika wodnego wiatr nie ustawał. Zmiana kierunku biegu – robiliśmy już nawrót – niestety nie rozwiązała problemu wiatru. Cały czas wiał przeciwko nam. Tym razem nawierzchnia asfaltowa skończyła się dość szybko i wbiegliśmy na prawdziwą polną dróżkę. Kamienie, piach, trawa… no na to ja nie byłem przygotowany. Najpierw niczym nieporadne koźlątko podskakiwałem na kamieniach, a potem jak mały fiacik zagrzebałem się w piasku… a tak naprawdę dróżka wcale nie była taka trudna, ale tak to jest jak biega się tylko po asfalcie. Startując w tej imprezie całkiem zapomniałem, że w nazwie jest słowo „cross” – chociaż to raczej był crosik… Ten odcinek jednak nie był zbyt długi i po chwili ponownie byliśmy już na twardej, czarnej nawierzchni. Już tylko kilka kilometrów i ponownie wbiegłem na zieloną trawkę stadniny miejscowej Pogoni. Ostatnia runda wkoło i meta….Godzinę i trzydzieści minut zajęło mi pokonanie tej trasy, bez specjalnego zmęczenia i bólu. Czysta rekreacja. Adam (01:15) oczywiście już czekał na mecie z innymi zaprzyjaźnionymi biegaczami. Na trasie było miło i przyjemnie. Organizacja imprezy bardzo dobra. Na trasie biegu nie brakowało punktów z wodą, stało też sporo sanitariuszy gotowych nieść pomoc w razie kontuzji lub innej niedyspozycji. Na koniec należy odnotować, że zwycięzca biegu pokonał dystans w godzinę i trzy minuty. Trasa chyba nie miała pełnych 20 kilometrów (znawcy szeptali, ze 19.400 km ;-), ale nie ma to większego znaczenia. Imieliński cross jest godny polecenia i miejmy nadzieję, że w przyszłym roku bytkowskie ślimaki też na nim zawitają.

Fragment wiersza „Nocny wiatr” G. Apolinaire w tłumaczenie A. Ważyka